De Sint-Paulusabdij
De geschiedenis van dit klooster van de ‘Franse paters’ gaat terug tot 1901. Toen werd in Frankrijk een wet afgekondigd die aan bepaalde Franse kloosterorden grote beperkingen oplegde. Hierop vertrok een aantal kloosterordes uit Frankrijk.
De orde van de Benedictijnen kocht in Oosterhout een mooi stuk grond. Het klooster groeide vanaf het begin jaren dertig van de twintigste eeuw uit tot een nagenoeg volledig zelfvoorzienende gemeenschap met allerhande bedrijfjes gericht op onder meer agrarische producten, kleding, kunstvoorwerpen en boeken. De abdij genoot grote bekendheid door haar pottenbakkerij en orchideeënkwekerij.
De Paulusabdij is een rijksmonument; naast het hoofdgebouw van het klooster vallen ook de werkplaats met diverse ateliers, een loods voor karren en landbouwwerktuigen, een garage annex fruitbewaarplaats en een pompstation uit 1936-’37 onder de bescherming.
Momenteel wonen er geen Benedictijnen meer in de St. Paulus abdij. In het najaar van 2005 heeft wederom een 'Franse' religieuze gemeenschap besloten zich in Nederland te vestigen: de Gemeenschap Chemin Neuf heeft in de loop van 2006 de abdij van de Benedictijnen overgenomen. Meer informatie is te vinden op de website van de gemeenschap chemin-neuf.
