Dat zijn er in Oosterhout tegenwoordig best veel; dit jaar zo’n 190. Ook hebben we een behoorlijk aantal zestigjarige bruidsparen, 70 in 2023. En we hadden dit jaar zestien vijfenzestigjarige en zelfs een zeventigjarig bruidspaar. Ja, beste Oosterhouters, het zal je maar gebeuren dat je zo’n mooi feest mag vieren. Dan moet je het natuurlijk zoals ik, bij mijn vijfentwintigjarige bruiloft, niet vergeten. Ik heb toen nog mijn blunder in mijn column aan u opgebiecht.
Dat je deze mijlpalen mag bereiken heeft natuurlijk met een aantal, niet onbelangrijke, factoren te maken. Ten eerste moet je het geluk hebben de liefde van je leven tegen te komen. Dan moet je ook nog in het huwelijksbootje willen stappen en dat is natuurlijk voor iedereen gelukkig een eigen vrije afweging. En je moet dan ook nog relatief jong trouwen. Dat deden de meesten jubilarissen van nu toen wel. Zij trouwden zo rond hun twintig-, vijfentwintigjarige leeftijd. En dan het allerbelangrijkste: je moet het geluk hebben om gezond te blijven. En daar heb je lang niet altijd grip op. En dan als allerlaatste: je moet natuurlijk ook wel een beetje (of heel veel) van elkaar houden, anders gaat het zeker niet lukken.
De stellen die vijftig, zestig, vijfenzestig of zeventig jaar voor de wet getrouwd zijn kunnen wij natuurlijk uit onze gemeentelijke registratie halen. Helaas kunnen wij de inwoners die al op een andere wijze zolang bij elkaar zijn niet traceren. Dit omdat er op dat moment gewoonweg nog geen partnerschapsregistratie bij ons was opgetekend. Maar degenen die wel bij ons bekend zijn door het burgerlijk huwelijk sturen we bij hun zestig-, vijfenzestig- en zeventigjarig huwelijksjubileum een brief met de vraag of ze een bezoekje van de burgemeester op prijs stellen. En die bezoeken zijn echt altijd heel bijzonder, ook voor mij. Door hun verhalen leer ik veel over wat mensen kunnen meemaken in hun leven. Daarbij is het een manier om te weten te komen hoe het hen en hun generatiegenoten in Oosterhout vergaat. En dat is belangrijke informatie om ook mee terug te nemen naar het college.
Maar de gouden bruidsparen krijgen ook een bijzonder moment aangeboden door de gemeente. Een gezellig moment van samenzijn in het pannenkoekenhuis Koeckers in Den Hout is hun cadeau. Waar deze stellen vroeger - dat weet ik overigens uit betrouwbare bron – nog met de auto of taxi werden gebracht, komt nu een groot aantal gasten (zeker in de zomer) lekker op de fiets. Waar men vroeger strak in het pak of zondagse jurk arriveerde is men nu vaak in spijkerbroek of op en andere manier casual en toch sjiek of trendy gekleed. Leuk hoor om ze daar zo met elkaar te zien optrekken. Het is voor mij altijd weer één van de leuke momenten van het jaar.
We doen dit niet alleen om iedereen een leuke en feestelijke dag te bezorgen, maar ook om mensen met elkaar in contact te brengen. Ik spreek ze per ruimte of tafel even toe. En daarna ontstaan vanzelf de gesprekken. Over allerlei dingen die zij met elkaar gemeen hebben. Ze zijn tenslotte in dezelfde tijd opgegroeid en hebben over het algemeen, privé uitgezonderd, hetzelfde meegemaakt. Ze kennen elkaars muziek, films en bijzondere momenten uit het nieuws van toen. Overeenkomsten kunnen een band scheppen tussen mensen mits ze bij elkaar gebracht worden en dit in een gezellig samenzijn ook met elkaar kunnen bespreken en herbeleven. Jouw verhaal te kunnen delen met iemand die in dezelfde fase in zijn leven verkeert schept een band. Als je ouder wordt is het des te belangrijker mensen om je heen te hebben. We proberen daar waar het kan ongedwongen en toevallig nieuwe vriendschappen of kennismakingen te laten ontstaan. Al die nieuwe relaties kunnen nog wel eens goed van pas komen in een tijd waar eenzaamheid toeneemt.
Oosterhout meer voor elkaar.
P.S toevallig merkte ik in mijn verhaal naar hen op dat de geschiedenis zich wel degelijk herhaalt. Deze echtparen trouwden in 1973. Toen was Israël ook in oorlog (Jom Kippoer-oorlog) met omliggende volken zoals nu met de Palestijnen. Er was de koude oorlog met Rusland. En er was ook een energiecrisis waarvan wij ons misschien nu alleen nog de autoloze zondagen herinneren. Dat zal voor hen destijds, net als nu voor ons, een zekere mate van onzekerheid hebben gegeven.
Mark Buijs
Burgemeester Buijs
